Jak się żegnać?

2

Najgorszym momentem w życiu każdego przedszkolaka (a zwłaszcza w życiu jego rodziców), są poranne rozstania. Aby były najmniej bolesne dla dziecka, warto skrócić je do minimum.

© www.shutterstock.com jak-sie-zegnac
© www.shutterstock.com

Morze wylanych łez podczas pożegnania dzieci z rodzicami to normalna sytuacja w każdy wrześniowy poranek. Nauczycielki są przyzwyczajone do tego, że przez pierwsze kilka dni, czasem tygodni, ich głównym zadaniem jest ocieranie zapłakanych twarzyczek i przytulanie łkających maluchów. Najgorsze jest to, że bardzo często za rozpacz dziecka odpowiadają rodzice, którzy nieumiejętnie żegnają się z dzieckiem. Nie wynika to oczywiście z ich złej woli – po prostu sami nie wiedzą, jak rozstać się z ukochanym synkiem czy córeczką. Jak wobec tego „prawidłowo” żegnać się z dzieckiem odprowadzanym do przedszkola czy żłobka? Oto kilka rad, które warto przekazać rozstrojonym nerwowo rodzicom.

  • 1) Rodzic powinien wejść z dzieckiem do środka placówki i pomóc mu rozebrać się, zmienić buciki. Niech cały czas zachowuje się swobodnie, rozmawia z malcem o codziennych zwykłych sprawach. Nerwy dorosłego, a co najgorsze, powtarzanie, żeby dziecko się nie bało (podczas gdy ono w ogóle nie wie, że powinno się bać) fatalnie wpływają na malucha i potęgują jego stres.
  • 2) Opiekun powinien odprowadzić malca pod salę, przytulić go i uściskać.
  • 3) Musi zapewnić dziecko, że je kocha i wróci po niego np. po podwieczorku (malec nie rozróżnia godzin, więc jego czas określają wydarzenia, w których bierze udział). Gdy dziecko zacznie płakać i nie chce odejść od rodzica, powinien jeszcze raz pocałować malca i wyjść z przedszkola. Branie dziecka na ręce i wyrywanie go przez nauczyciela burzy zaufanie malca do wychowawcy.
  • 4) Zazwyczaj, gdy dziecko zostaje samo z nauczycielem i kolegami, przestaje płakać i zaczyna powoli interesować się zabawą. Gdy jednak rozstanie przedłuża się, rodzic odchodzi, wraca słysząc płacz dziecka, znów je przytula itd., maluch zaczyna szlochać coraz bardziej. Uczy się bowiem, że jego łzy powodują powrót mamy czy taty, będzie więc płakał do skutku.
  • 5) Niedopuszczalne jest też wchodzenie do sali, np. po 15 minutach czy odwiedzanie dziecka w ciągu dnia, bo to wywoła jego nadzieję na wyjście do domu i spowoduje kolejny potok łez! Jeśli rodzic martwi się, czy malec radzi sobie sam w nowym miejscu, niech poprosi wychowawcę o numer telefonu i dzwoni do niego.
  • 6) Rodzic zawsze powinien żegnać się z dzieckiem z uśmiechem na ustach, zapewniać malca, że zostawia go w fajnym miejscu, gdzie dzieją się fajne rzeczy. Łzy dorosłego utwierdzają tylko dziecko w przekonaniu, że dzieje mu się krzywda. Natomiast wesoła mina i życzenia dobrej zabawy sprawią, że będzie kojarzyć przedszkole z czymś przyjemnym i radosnym.
  • 7) Aby osłodzić rozstanie, można obiecać dziecku jakąś przyjemną rzecz po powrocie z przedszkola, np. wspólne wyjście na plac zabaw albo układanie puzzli. To da mu też pewność, że mama po niego wróci, bo przecież mają wspólne plany na wieczór.
  • 8) Dobrze jest wymyślić z dzieckiem jakiś rytuał pożegnania: przybicie piątki, machanie przez okno itd. Odwróci to myśli dziecka od rozstania, da też mu – jak każdy rytuał – poczucie bezpieczeństwa.
  • 9) Nie wolno uciekać z przedszkola bez pożegnania, bo wtedy dziecko czuje się porzucone. Nie można oszukiwać dziecka, że wróci się za chwilę, bo ono będzie czekało, a gdy się nie doczeka, straci poczucie bezpieczeństwa: oto ukochana i najbliższa mu osoba zawiodła jego zaufanie.
Magdalena Bodzoń,psycholog:
„Doświadczenie pokazuje, że tatusiowie są bardziej stanowczy i że to oni powinni w pierwszych dniach odprowadzać maluchy do przedszkola. Gdy dziecko płacze, nie chce rozłączyć się z rodzicem, pod żadnym pozorem nie należy go zawstydzać czy porównywać z innymi. Należy zauważyć i zaakceptować trudne uczucia malucha, ale nie roztkliwiać siebie i jego.”
Jak się żegnać?
5 (100%) Głosy: 20

2 KOMENTARZE

  1. generalnie chodzi o pozostawienie dziecku poczucia bezpieczeństwa, że zostawiamy go w dobrym miejscu. pozostawienie go samemu sobie bez opieki wywołuje niepokój i płacz. na początku jednak wiele zależy od rodzica, jak przygotuje dziecko

  2. Nie zawsze rozstania dzieci z rodzicami w przedszkolach i żłobkach są bolesne,oczywiście są trudne jednak jeśli dziecko od małego jest przyzwyczajane do coraz dłuższych rozstań z rodzicami,to w przedszkolu już nie będzie tak rozpaczało.Jeśli tylko rodzice dobrze się przygotują do takich rozstań,to dziecku będzie o wiele łatwiej.

Skomentuj kos Anuluj odpowiedź

Please enter your comment!
Please enter your name here

*

code