Przyjęcie do przedszkola dziecka z autyzmem czy Zespołem Aspergera oznacza konieczność zatrudnienia terapeutów i specjalistów, którzy będą pomagali w prowadzeniu jego edukacji. Na takie zajęcia każda placówka, także niepubliczna, otrzymuje od samorządu fundusze.
Fot.© www.shutterstock.com Dzieci niepełnosprawne (z orzeczeniem np. upośledzenia umysłowego, niedosłyszące, a także cierpiące na autyzm lub Zespół Aspergera) otrzymują od państwa dodatkowe wsparcie finansowe. To tzw. subwencje oświatowe, czyli pomoc przekazywana przez państwo samorządom. Pieniądze te powinny być przeznaczone na edukację, w przypadku dzieci niepełnosprawnych głównie na terapię czy dodatkowe zajęcia. Na maluchy z niepełnosprawnością chodzące do przedszkola samorządy otrzymują fundusze tak samo, jak na dzieci szkolne i przydzielane im są one bez względu na to, czy uczęszczają do placówki publicznej, czy niepublicznej.
WYSOKOŚĆ SUBWENCJI
Kwota subwencji ustalana jest odgórnie na każdy rok: stała stawka mnożona jest przez wskaźnik odpowiadający rodzajowi niepełnosprawności. Dla przykładu, na cały rok 2015 każde dziecko z orzeczeniem autyzmu otrzymało ponad 50 tys. zł. – Dla poszczególnych niepełnosprawności stawki są różne – tłumaczy Aleksandra Braun, Rzecznik Uczniów Niepełnosprawnych z projektu „Wszystko jasne”. – Na każde dziecko niepełnosprawne w systemie oświaty, tak jak i na zdrowe, naliczana jest składka podstawowa i dodatkowe środki, których wysokość wynika z pomnożenia stawki podstawowej przez tzw. wagę subwencyjną. Na dzieci z autyzmem i Zespołem Aspergera, jaki i na dzieci z niepełnosprawnością sprzężoną, waga subwencyjna jest najwyższa i wynosi 9,5. Ale i potrzeby takich dzieci są wyjątkowo duże.
Każde przedszkole, do którego uczęszcza niepełnosprawne dziecko musi znaleźć terapeutów, którzy będą prowadzili zajęcia określone w orzeczeniu o niepełnosprawności.
Niestety, subwencje przydzielane są samorządom, a nie konkretnym przedszkolom czy zainteresowanym. W szkolnictwie publicznym rodzi to czasem problemy, bo gminy czy powiaty często wykorzystują fundusze nie na edukację chorego dziecka, ale na inne cele. Nieco inaczej jest w placówkach niepublicznych, które otrzymują pieniądze od jednostki samorządu, na terenie której działają, i przed którym muszą rozliczyć się z otrzymanych dotacji.
– Zgodnie z artykułem 90 ustawy o systemie oświaty (Dz.U. 1991 nr 95 poz. 425), przedszkole niepubliczne powinno od samorządu otrzymać na każde dziecko niepełnosprawne dotację w wysokości 100% subwencji, którą otrzymuje na nie samorząd od państwa – wyjaśnia Rzecznik.
PRZEZNACZENIE POMOCY
Przyjęcie do niepublicznego przedszkola dziecka z autyzmem lub Zespołem Aspergera oznacza otrzymanie wspomnianych dotacji. Obowiązkiem dyrekcji placówki jest organizacja kształcenia specjalnego. Zgodnie z rozporządzeniem, Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych z późniejszymi zmianami (Dz. U. 2014 nr 0 poz. 414), placówka ma obowiązek realizacji zapisów z orzeczenia oraz obowiązek zapewnienia odpowiednich warunków do nauki, uwzględniających indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne uczniów niepełnosprawnych. Każde przedszkole, do którego uczęszcza dziecko z autyzmem lub Zespołem Aspergera jest więc zobowiązane do znalezienia takich terapeutów i specjalistów, którzy będą mogli prowadzić zajęcia określone w orzeczeniu o niepełnosprawności danego dziecka. Specjaliści ci będą opłacani z pieniędzy pochodzących z subwencji.
– Dotacja na dziecko niepełnosprawne jest częścią całej dotacji, jaką otrzymuje przedszkole niepubliczne i może być wydatkowana zgodnie z zapisami artykułu 90 ustawy o systemie oświaty, z tym, że dodatkowe środki na dziecko niepełnosprawne powinny być wydatkowane przede wszystkim na realizację jego specjalnych potrzeb edukacyjnych – mówi Aleksandra Braun. – W szczególności chodzi tu o realizację zaleceń wynikających z orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego i o zapewnienie opieki specjalistów czy nauczyciela wspomagającego, jeśli jest taka potrzeba. To są po prostu obowiązki placówki, do której dziecko uczęszcza wobec każdego malca z orzeczeniem o konieczności kształcenia specjalnego.
Anna Gierak
mam pytanie: co w sytuacji, gdy dziecko z orzeczeniem o niepełnosprawności (niepełnosprawność ruchowa) uczęszczające do przedszkola prywatnego podupada na zdrowiu (okres infekcyjny) i od 20.11.2018 do dziś było w przedszkolu dokładnie 20 dni. – nie korzysta zatem z przygotowanych dla niego zajęć dodatkowych (właściwie tylko logopedia).
co z subwencją oświatową? na co przeznaczane są te pieniądze? czy możemy ubiegać się o to, by np rozliczyć nimi czesne za przedszkole? czy powinni za te pieniądze kupić coś, na co zwykle twierdzą, że ich nie stać? np. krzesło dostosowane do potrzeb córki?
pieniądze są ale trzeba o nie walczyć. niestety niepełnosprawni nie mają łatwo. wszystko wymaga załatwienia formalności. niestety w przypadku niektórych niepełnosprawnych to zawsze będzie mało.
Subwencja na dzieci niepełnosprawne jest dużo wyższa niż na zdrowe dzieci. Niestety, te pieniądze często nie wszystkie trafiają do przedszkoli czy szkół, ale zostają gdzieś w samorządach. Opiekunowie dostają niewielkie dodatki, zakupione są jakieś drobne pomoce dydaktyczne.