Czysta piaskownica na placu zabaw

Jest coraz cieplej – nasze dzieci spędzają więc na świeżym powietrzu dużo czasu. Ulubionym miejscem wielu maluchów na placu zabaw jest piaskownica. Do naszych obowiązków należy, by była czysta i bezpieczna.

Ogródki, w których znajdują się przedszkolne piaskownice, są zwykle ogrodzone, dlatego istnieje małe ryzyko, że znajdą się w nich kawałki szkła czy kapsli, jak to bywa na otwartych, miejskich placach zabaw. Parkan nie jest jednak przeszkodą dla kotów czy bezpańskich psów. Tymczasem to właśnie zwierzęta, a dokładnie – ich odchody – stanowią zagrożenie, z którego wielu dorosłych nie zdaje sobie sprawy.

Choroby brudnych rąk

Psy i koty załatwiają się gdzie popadnie, także w piasku, w którym bawią się dzieci. Niestety, w zwierzęcym kale mogą znajdować się jaja pasożytów, głównie nicieni i tasiemców, które stanowią potencjalne zagrożenie dla zdrowia. Do zakażenia dochodzi najczęściej przez bezpośredni kontakt z takimi odchodami: ponieważ maluchy często biorą do buzi brudne rączki, a niekiedy kusi ich nawet spróbowanie samego piasku, ryzyko połknięcia pasożytów, jest stosunkowo wysokie. Najczęstszą chorobą odzwierzęcą, którą można zarazić się podczas zabawy w piasku, jest toksokaroza. To choroba wywołana przez larwy glisty kociej, wydalane przez zwierzę w kale. Jeśli kot załatwi się w piaskownicy, larwy mogą rozprzestrzenić się po całej jej powierzchni. Po przedostaniu się do organizmu człowieka, lokują się na różnych jego narządach, wywołując bóle głowy, brzucha, drgawki, wysypkę, gorączkę, niekiedy nawet problemy z widzeniem. Objawy toksokarozy mogą być również niespecyficzne – to np. złe samopoczucie, zmęczenie czy nerwowość.
Niezwykle groźna jest również bąblowica, choroba wywołana przez tasiemca bąblowcowego. Źródłem zakażenia są również kocie odchody. Jaja tasiemca, po dostaniu się do organizmu człowieka, rozwijają się na narządach, np. wątrobie, rosnąc i stwarzając ryzyko krwotoku. Leczenie wiąże się zwykle z operacją i przyjmowaniem leków przeciwpasożytniczych.

Sanepid ostrzega!

Choroba wywołana kontaktem z pasożytami to oczywiście czarny scenariusz, który nie musi się wydarzyć. Aby mu zapobiec, należy zadbać o to, by do żłobkowej czy przedszkolnej piaskownicy nie miały dostępu żadne zwierzęta. Czuwa nad tym sanepid, który regularnie kontroluje stan przedszkolnych ogródków, a nawet Unia Europejska, której nowe przepisy nakazują stosowanie zabezpieczeń na piaskownice.
Obowiązkiem właściciela placu zabaw jest więc zakrywanie piasku w czasie, gdy w ogródku nie przebywają dzieci – wystarczy przykryć go specjalną pokrywą, siatką, plandeką lub folią. Należy też przynajmniej 3 razy w sezonie wiosenno-letnim wymieniać go na czysty. Warto też sprawdzić, czy ogrodzenie naszego palcu zabaw jest szczelne, tzn. czy nie ma w siatce lub parkanie dziur, przez które mogą przedostać się bezpańskie psy i koty.
Zdarza się, że kluby dla najmłodszych nie mają własnego ogrodu i korzystają z miejskich parków i placów zabaw, nie mając wpływu na stan i czystość znajdujących się w nich piaskownic. W takiej sytuacji należy zadbać o higienę dzieci i zaraz po zabawie w piasku przetrzeć rączki wszystkich maluchów mokrymi chusteczkami dla niemowląt, a po powrocie do placówki – natychmiast umyć im ręce pod bieżąca wodą.

Kotom wstęp wzbroniony!
Osłony chroniące piasek przed zwierzętami mogą być różne – niektóre piaskownice mają drewniane lub plastikowe pokrywy, kupowane od razu w zestawie. Jeśli takich nie mamy, można kupić oddzielną osłonę: w Internecie, w sklepach budowlanych oraz ogrodniczych dostać można siatki ochronne z polipropylenu, tkaniny polietylenowe lub plandeki z polipropylenu czy materiału powlekanego PVC. Ich zaletą jest to, że nie są ciężkie i łatwo je zdjąć lub założyć na piaskownicę. Zwykle mają specjalne mocowania i zaczepy. Koszt zabezpieczenia waha się od 5 do 30 zł za 1 m kw. Bez względu na rodzaj, wszystkie zabezpieczenia powinny być trwałe, odporne na kocie pazury i promienie UV.